- kwaterować
- kwaterować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, kwaterowaćruję, kwaterowaćruje, kwaterowaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zajmować kwaterę (w zn. 1.); mieszkać gdzieś tymczasowo (najczęściej w odniesieniu do wojska) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wojsko kwateruje we wsi. Kwaterować na stancji, w hotelu garnizonowym. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}rzad. {{/stl_8}}{{stl_7}}'dawać komuś kwaterę, mieszkanie; umieszczać kogoś na kwaterze': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kwaterować u siebie robotników. Kwaterować studentów w akademikach. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.